Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Ινούλα ως αποχρεμπτικό αντιβηχικό εφιδρωτικό στομαχικό και αντιβακτηριδιακό.

Ήταν από τα πλέον σημαντικά βότανα για τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Το θεωρούσαν καθολικό γιατρικό για παθήσεις πολύ διαφορετικές όπως υδρωπικία, πεπτικές και εμμηνορροϊκές διαταραχές και ισχιαλγία.


Οι Αγγλοσάξωνες το χρησιμοποιούσαν για δερματικές νόσους, νευραλγίες, ηπατικά προβλήματα και τον βήχα. Σήμερα το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά για παθήσεις του αναπνευστικού.

Η λατινική του ονομασία είναι Inula Helenium και στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες Κόνυζα, Ακόνιζα, Ψιλόχορτο, Ψιλίστρα ή Ώμονο.

Χρησιμοποιούμε για θεραπευτικούς σκοπούς την ρίζα η οποία συλλέγεται τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Περιέχει 40% ινουλίνη, ελενίνη (αιθέριο έλαιο), γλίσχρασμα, τριτερπένια και πικρό στοιχείο.



Δρα ως αποχρεμπτικό, αντιβηχικό, εφιδρωτικό, στομαχικό και αντιβακτηριδιακό.
Η Ινούλα είναι ειδικό ίαμα για τον ερεθιστικό βρογχικό βήχα, ιδιαίτερα στα παιδιά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπου υπάρχει έντονη καταρροή όπως στη βρογχίτιδα ή το εμφύσημα. Το γλίσχρασμα έχει μια χαλαρωτική επίδραση που συνοδεύεται από τη διεγερτική δράση του αιθέριου ελαίου. Έτσι η απόχρεμψη συνοδεύεται από μια καταπραϋντική επίδραση, η οποία στο συγκεκριμένο βότανο συνδυάζεται και με μια αντιμικροβιακή δράση.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο άσθμα και το βρογχικό άσθμα. Το πικρό στοιχείο που περιέχει διεγείρει την πέψη και ανοίγει την όρεξη.

Η Ινούλα συνδυάζεται καλά με το Μαρρούβιο, το Βήχιο, την Ασκληπιάδα και την Αχιλλέα για τα αναπνευστικά προβλήματα.

Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι κρύο νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού τεμαχισμένη ρίζα και το αφήνουμε 8-10 ώρες. Μετά το ζεσταίνουμε και το πίνουμε πολύ ζεστό τρεις φορές την ημέρα. Αν χρησιμοποιήσουμε βάμμα πίνουμε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.


*Άρθρο του Σάκη Κουβάτσου (Χειρουργός οδοντίατρος) στα Χανιώτικα Νέα
www.herb.gr

Αρχαγγελική για αναιμία μελαγχολία σπασμούς εντέρου βρογχίτιδα κρυολόγημα και έμμηνου ρήσης.

Αποτέλεσμα εικόνας για αρχαγγελικη βοτανο

Η Αρχαγγελική (Angelica Archangelica) είναι ένα ψηλό αρωματικό φυτό με μεγάλα λευκά άνθη που ευδοκιμεί σε ολόκληρο το Βόρειο Ημισφαίριο. Είναι ένα βότανο με δυνατό άρωμα που χρησιμοποιείται πέρα από την βοτανοθεραπεία και για την παρασκευή αλκοολούχων ποτών αλλά και στη ζαχαροπλαστική. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες Αγγελικής. Η άγρια φυτρώνει δίπλα σε ρυάκια και τη βρίσκουμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ενώ η ήρεμη μπορεί να αναπτυχθεί και σε μεγάλη γλάστρα, δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να την καλλιεργήσουμε ακόμη και στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Πρόκειται για ένα όμορφο πλατύφυλλο θάμνο (ή μικρό δέντρο) που μπορεί να φτάσει τα 4.6 μέτρα ύψος και περίπου το ίδιο σε πλάτος. Γενικά ψηλώνει στη σκιά ενώ αυτά που μεγαλώνουν με πλήρη ηλιοφάνεια γίνονται πιο μαζεμένα. Και στις δύο περιπτώσεις το φυτό παίρνει μια κατακόρυφη στρογγυλεμένη μορφή με κλαδιά που εκτείνονται ακτινοειδώς γύρω από τον κάθε μίσχο. Χρήσιμα μέρη του φυτού είναι οι ρίζες, οι μίσχοι και οι σπόροι.
 
Ονομασία - Ιστορικά στοιχεία
Το βότανο αυτό λέγεται ότι ονομάστηκε έτσι επειδή o Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε κάποτε σ' ένα μοναχό και του αποκάλυψε τις φαρμακευτικές του ιδιότητες αφού όπως του είπε θεράπευε την πανούκλα. Από τότε πίστευαν πως η αγγελική προστάτευε από το κακό και τις λοιμώδεις νόσους και ανθίζει στη γιορτή του Αρχαγγέλου. Ο διάσημος βοτανολόγος –αστρολόγος του 17ου αιώνα Νίκολας Καλπέπερ το συνιστούσε σε διάφορες παθήσεις από το δάγκωμα σκύλου ως την ουρική αρθρίτιδα. Επίσης αυτό το βότανο ήταν αφιερωμένο σε ειδωλολατρικούς θεούς και εμφανιζόταν σε ειδωλολατρικές γιορτές.

Θεραπευτικές ιδιότητες
Παρόλο που η αρχαγγελική δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, θεωρείται ένα από τα καλύτερα βότανα για να βοηθήσει τον οργανισμό μας να ξεπεράσει διάφορες παθήσεις.
 
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιείτε ως ένα πολύ καλό τονωτικό σε περίπτωση αναιμίας, ατονίας, ενώ θεωρείται οτι δρα και κατά της μελαγχολίας.
 
Επιπλέον πιστεύεται ότι καταπολεμά τους σπασμούς του στομάχου και του εντέρου.
 
Θεωρείται ότι έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες, γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε βρογχίτιδες, πλευρίτιδες και κρυολογήματα.
 
Επίσης χρησιμοποιείται από τους θεραπευτές ως καταπραϋντική σε περιπτώσεις νευρικού άσθματος αλλά και καρδιοτονωτική.
 
Η αρχαγγελική έχει χρησιμοποιηθεί πολύ στο παρελθόν από γυναίκες αφού υπάρχουν ενδείξεις ότι βοηθά στους πόνους της περιόδου και συμβάλλει στο να διορθωθούν ανωμαλίες της έμμηνου ρήσης.
 
 Τέλος θεωρείται επουλωτική και διουρητική.

Χρήσεις
Το ποδόλουτρο ή το μπάνιο με αγγελική δεν πρέπει να ξεπερνά τα 3 με 4 λεπτά γιατί αλλιώς προκαλεί ερεθισμούς στα μάτια. Ακόμη χρειάζεται να μένετε «πιστοί» στη εκάστοτε δοσολογία καθώς η υπερκατανάλωση μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στην πίεση και την αναπνοή. Γενικά προτείνεται η αγωγή να μην ξεπερνά σε διάρκεια τις δύο εβδομάδες. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον ειδικό.
Στην περίπτωση που θέλουμε να την καταναλώσουμε ως αφέψημα η διαδικασία είναι η εξής: Βράζουμε ένα κουταλάκι ρίζες η σπόρους για κάθε φλιτζάνι νερό για 10-15 λεπτά, πίνουμε 1 φλιτζάνι 2 φορές την ημέρα και καλό είναι αυτό να γίνεται μετά το φαγητό.

Παρενέργειες
Η αρχαγγελική πρέπει να χρησιμοποείται πολύ προσεκτικά γιατί μπορεί να φέρει παρενέργειες και στη πίεση και στη καρδιά και στην αναπνοή. Προσοχή, ούτε η αρχαγγελική ούτε άλλο ποτό που έχουμε προσθέσει αρχαγγελική να μην έρθει σε επαφή με τα μάτια. Επίσης, σε μεγάλες δόσεις η αρχαγγελική μπορεί να έχει άσχημη επίδραση στην πίεση του αίματος και στην καρδιά και ακόμα και στην αναπνοή. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να πίνεται το αφέψημα μόνο για 2 εβδομάδες και στη σωστή δοσολογία και να κάνουμε αποχή για ένα μήνα το λιγότερο.

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Λινάρι στη μείωση φλεγμονής για ρευματοειδής αρθρίτιδα οστεοπόρωση πόνους της περιόδου

Η λατινική ονομασία του λιναρόσπορου είναι αρκετή για να αναγνωρισθεί η μεγάλη αξία του λιναριού. Ανήκει στηνοικογένεια των Λινωδών και η λατινική του ονομασία είναι Linum Usitissimum, το οποίο σημαίνει ”πολύ χρήσιμος”. Αυτό από μόνο του περιγράφει τις πολλαπλές χρήσεις του λιναριού και τη μεγάλη θρεπτική του αξία.

Ο σπόρος του λιναριού είναι λίγο μεγαλύτερος από αυτόν του σησαμιού και έχει πιο σκληρό περίβλημα. Το χρώμα του σπόρου ποικίλλει ανάλογα από το αν προέρχεται από την κίτρινη(χρυσή) ή καστανή ποικιλία. Προέρχεται από την Μεσοποταμία,αλλά το φυτό είναι γνωστό από την Παλαιολιθική εποχή. Πρώτες αναφορές για τη μαγειρική χρήση του λιναριού, υπάρχουν στην Αρχαία Ελλάδα. Στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια φαίνεταινα χρησιμοποιείται πριν από το 5000 π.Χ. Ο Ιπποκράτης σύστηνε τον λιναρόσπορο για τις φλεγμονές των βλεννογόνων. Οι Ρωμαίοι ήταν κι αυτοί ένας από τους λαούς που δεν έμειναναδιάφοροι στις ωφέλιμες ιδιότητες του λιναρόσπορου. Μετά την πτώση της Ρώμης περιορίστηκε η καλλιέργεια και η χρήσητου. Άρχισε να ξαναχρησιμοποιείται, όταν ο Καρλομάγνος τον8ο αι. ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του λιναριού. Με νομοθεσία επέβαλλε, όχι μόνο την καλλιέργεια, αλλά και τηνκατανάλωσή του, προκειμένου να εξασφαλίσει όσο γίνεται πε-ρισσότερο την καλή υγεία των υπηκόων του.

Διατροφική αξία


Οι ωφέλιμες ιδιότητες του λιναριού έχουν να κάνουν με τα συστατικά του και ιδιαίτερα την περιεκτικότητά του σε ω-3 λιπαράοξέα και λιγνάνες. Ο πίνακας 1 παρουσιάζει τα συστατικά που περιέχονται σε 2 κουτ. σούπας ή 20 γρ. λιναρόσπορο. Ο λιναρόσπορος όπως φαίνεται από τον πίνακα είναι πλούσιος σε ω-3 λιπαρά και συγκεκριμένα περιέχει το α – λινολενικόοξύ (ALA), το οποίο θεωρείται απαραίτητο λιπαρό οξύ ακριβώςεπειδή μπορούμε να το πάρουμε αποκλειστικά από τις τροφές.Επίσης, το συγκεκριμένο λιπαρό οξύ αποτελεί πρόδρομη ένω-ση ενός άλλου πολύ σημαντικού λιπαρού οξέως που ονομάζεται εικοσαπεντανοϊκό ή πιο συνοπτικά EPA. Το συγκεκριμένο αμινοξύ βρίσκεται κυρίως στα ψάρια, εξού και η συνεχής επισήμανση του σημαντικού ρόλου των ψαριών στη διατροφή μας. Το λινέλαιο περιέχει ακόμα περισσότερη ποσότητα ALA συγκριτικά με το λιναρόσπορο.



Έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα που δεν τρώνε ψάρι μπορούν άνετα να καλύψουν τις ανάγκες τουςσε EPA με το λινέλαιο. Σε έρευνα, Αφρο – Αμερικάνοι με χρόνιεςασθένειες αύξησαν μέσα σε 12 μέρες, κατά 60% τα επίπεδα τουEPA στο αίμα τους, απλά καταναλώνοντας κάψουλα, η οποία περιείχε λινέλαιο και η ποσότητα της οποίας αντιστοιχούσε σε 3κουταλιές σούπας λινέλαιο, καθημερινά.

Πέρα από το α – λινο-λενικό, ο λιναρόσπορος είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες, οι οποίεςβοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης σε άτομα με καρδιοπάθεια και διαβήτη, μείωση της έκθεσης του παχέως εντέρουσε καρκινογόνες ουσίες, ανακούφιση από τη δυσκοιλιότητα και σταθεροποίηση των επιπέδων γλυκόζης στους διαβητικούς. Ο λιναρόσπορος είναι επίσης πολύ καλή πηγή μαγνησίου, το οποίο βοηθά στη μείωση των συμπτωμάτων του άσθματος,αλλά και της αρτηριακής πίεσης, ως συνέπεια στη μείωση τουκινδύνου για καρδιακό επεισόδιο ή εγκεφαλικό. Παρακάτω αναφέρονται κάποιες από τις πιο ωφέλιμες δράσεις του λιναρόσπορου.

Αντιφλεγμονώδης δράση


Ο λιναρόσπορος, όπως αναφέρθηκε, αποτελεί πλούσια πηγή σεω-3 λιπαρά οξέα. (Τα ω-3 λιπαρά οξέα, σε αντίθεση με τα ω-6 αποτελούν πρόδρομες ενώσεις αντιφλεγμονωδών ουσιών).Περιέχει και ω-6 λιπαρά οξέα, αλλά σε αρκετά μικρή ποσότητα. Έτσι, η αυξημένη ποσότητα σε ω-3 και η πολύ καλή αναλογία σεω-3 και ω-6, βοηθά στη μείωση της φλεγμονής, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για ασθένειες όπως το άσθμα, η οστε-οαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η .οστεοπόρωση.Προστατευτικό ρόλο σε ασθένειες, όπως καρδιοπάθεια, καρ-κίνος του παχέως εντέρου και διαβήτης.Τα ω-3 λιπαρά οξέα, πέρα από το ότι προστατεύουν από τη φλεγμονή, βοηθούν και στην παραγωγή ουσιών, οι οποίες μει-ώνουν το σχηματισμό θρόμβων, με αποτέλεσμα να μειώνουντον κίνδυνο για καρδιακό επεισόδιο ή εγκεφαλικό σε ασθενείς με αθηροσκλήρωση ή διαβητικούς με καρδιοπάθεια.Η αυξημένη, επίσης, περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες βοηθά στη μείωση της χοληστερόλης, στη βελτίωση της αντίστασης στην ινσουλίνη και στην προστασία του βλεννογόνου τουεντέρου από καρκινογόνες ουσίες.  Τέλος, η περιεκτικότητα σε μαγνήσιο βοηθά στη μείωση της αρτηριακή πίεσης.

Καρκίνος του προστάτη


Εκτός από τα θρεπτικά συστατικά που αναφέρθηκαν παραπάνω, ο λιναρόσπορος αποτελεί καλή πηγή λιγνάνων, οι οποίες μαζί με τα ω-3 λιπαρά οξέα φαίνεται ότι μειώνουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων του προστάτη.

Ιδιαίτερη προστασία στην υγεία των γυναικών


Η περιεκτικότητα του λιναρόσπορου σε λιγνάνες φαίνεται ότι συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού,την ανακούφιση από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης όπως επίσης ανακούφιση και από τους πόνους της περιόδου.

Προφυλάξεις


Οι σπόροι του λιναρόσπορου περιέχουν ίχνη πρωσικού οξέος το οποίο σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να είναι τοξικό. Αν και δεν έχουν αναφερθεί περιστατικά δηλητηρίασης, καλό είναι να μην γίνεται υπέρβαση των προτεινόμενων δόσεων. Τα 50 γραμμάρια θεωρούνται ασφαλής ποσότητα. Το μαγείρεμα επίσης φαίνεται να μειώνει αυτές τις ποσότητες.Κάποια άτομα παρουσιάζουν πρήξιμο και φούσκωμα όταν καταναλώνουν για πρώτη φορά λιναρόσπορο. Προτείνεται να ξεκινάνε με μία κουταλιά σούπας για αρχή. Στη συνέχεια, καθώς αυξάνεται η ποσότητα, καλό είναι να αυξάνεται και η κατα-νάλωση νερού. Για την καλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών προτείνεται ο λιναρόσπορος να αλέθεται.

Αγορά και αποθήκευση


Ο λιναρόσπορος μπορεί να αγοραστεί είτε ολόκληρος, είτε αλεσμένος. Αν και ο αλεσμένος είναι πιο ευκολόχρηστος, ο ολόκληρος λιναρόσπορος διατηρείται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Προσέξτε η συσκευασία που περιέχει τους ολόκληρους σπόρους να μην έχει ίχνος υγρασίας. Όταν το αγοράσετε φυλάξτε το σε αεροστεγή συσκευασία, σκοτεινό και δροσερό μέρος, όπου θα μπορέσει να διατηρηθεί για αρκετό καιρό. Ο αλεσμένος λιναρόσπορος πρέπει να φυλάγεται σε αεροστεγή συσκευασία και στη συνέχεια στο ψυγείο ώστε να μην χαλάσει.

Εφαρμογές


Σπόροι: Μία κουταλιά της σούπας λιναρόσποροι μαζί με ένα έως δύο ποτήρια νερό φαίνεται ότι βοηθάει στη δυσκοιλιότητα. Μπορούν να αναμιχθούν με μούσλι, δημητριακά, μέλι ή και μαλακό τυρί για πρωινό. Μην ξεχνάτε να πίνετε αρκετά υγρά.Έγχυμα: Το έγχυμα του λιναρόσπορου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις βήχα και ερεθισμένου λαιμού.Έλαιο: Τα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχει είναι ωφέλιμα για τις διαταραχές της έμμηνου ρύσης, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα και την αθηροσκλήρωση. Δύο κουταλιές της σούπας φρέσκο λινέλαιο ή μία έως δύο κουταλιές φρέσκων συνθλιμμένων σπόρων καθημερινά είναι πολύ ωφέλιμα.

Ιδέες για χρήση του λιναρόσπορου


• Μία έως και δύο κουταλιές της σούπας με δημητριακά του καθημερινού πρωινού.

• Προσθήκη κατά την παρασκευή του ψωμιού, μπισκότων ή ακόμη και μάφιν.

• Προσθήκη πάνω από μαγειρεμένα λαχανικά.

• Προσθήκη μίας κουταλιάς της σούπας λινέλαιο κατά την παρασκευή διάφορων smoothies.



πηγή: άρθρο της διατροφολόγου Χριστίνας Μακρατζάκη, περιοδικό “Ο Αρτοποιός και η δουλειά του
http://fournosmethea.gr

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Γεντιανή διεγείρει τις γαστρικές εκκρίσεις και τις εκκρίσεις της χολής

Γεντιανή (Gentiana) Η γεντιανή (Αγριοκαπνός, Αγγλικά: Bitter Root, Bitterwort, Gentian Root, Feltwort, Field Gentian) είναι γένος φυτών που περιλαμβάνει 400 είδη μερικά από τα οποία είναι Gentiana punctata, Gentiana verna, Gentiana asclepiadea και Gentiana pneumonantha, Gentiana acaulis με κυριότερο την Gentiana lutea (Γεντιανή η κίτρινη), που ανήκουν στην οικογένεια των Γεντιανωδών (Gentianaceae).

Ιστορια
Είναι πολυετής πόα με ύψος που φτάνει το 1m με παχιά, κυλινδρική, ζαρωμένη, διακλαδιζόμενη ρίζα που είναι καφέ εξωτερικά και κίτρινη εσωτερικά. Τα ακέραια, άμισχα φύλλα τους διατάσσονται αντίθετα κατά μήκος του βλαστού ή σχηματίζουν ρόδακα στη βάση του. Τα φυτά αυτά έχουν τετραμερή ή πενταμερή άνθη, με συμπέταλη, χοανοειδή ή κωδωνοειδή, έλλοβη στεφάνη, σε ποικίλα χρώματα: μπλε, μοβ, κόκκινο, κίτρινο ανάλογα με την ποικιλία. Το φυτό είναι συνηθισμένο στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη, κυρίως στα Πυρηναία Όρη και στις Άλπεις και βρίσκεται συνήθως σε υψόμετρο 3000-5000m.

Το όνομα της το πήρε από το Βασιλιά Γένθιο (181-168 π.Χ.) της Ιλλυρίας ο οποίος σύμφωνα με το μύθο ανακάλυψε ότι η χρήση του έριχνε τον πυρετό. Σύμφωνα με το Διοσκουρίδη ήταν κατάλληλη για την αντιμετώπιση δαγκωμάτων φιδιών και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε για την περιποίηση τραυμάτων και πληγών. Ο Διοσκουρίδης την ονομάζει και «ρίζα κενταύρου», γιατί είχε πολλές θεραπευτικές ιδιότητες που πιθανόν να χρησιμοποίησε και ο κένταυρος Χείρων. Ένα είδος, η Gentiana asclepiada που με τη σειρά της έχει πάρει τ' όνομα του Ασκληπιού, φυτρώνει ακόμα σήμερα σε πολλά υγρά μέρη και ιδιαίτερα στο Πήλιο, πατρίδα του Χείρωνα και τόπο των βοτανολογικών σπουδών του Ασκληπιού. Χρησιμοποιήθηκε ακόμα σαν συστατικό ενός ποτού των αλχημιστών που ονόμαζαν «theriac», ενός γιατρικού πάσας νόσου η συνταγή του οποίου ήταν υψίστης μυστικότητας. Οι κινέζοι χρησιμοποιούν στις συνταγές τους είτε την G. macrophylla που την ονομάζουν Qin Jiao ή την G. Scarab που την ονομάζουν Long Dan Cao για τις διεγερτικές ιδιότητες που κατέχει. Σε μερικές περιοχές της Ευρώπης από την ρίζα της φτιάχνουν οινοπνευματώδες ποτό με το όνομα «Οίνος Γεντιανής».


Θεραπευτικες ιδιότητες.

Η ρίζα της χρησιμοποιείται από αιώνες σαν πικρό βότανο, που διεγείρει τις γαστρικές εκκρίσεις και τις εκκρίσεις της χολής, αυξάνοντας την οξύτητα των γαστρικών υγρών και έτσι διευκολύνοντας την πέψη.
 
Επίσης, όπως και οι υπόλοιποι πικροί παράγοντες δρα στο καρδιαγγειακό σύστημα, μειώνοντας το ρυθμό και τον όγκο του καρδιακού παλμού.
 
Η δρόγη είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε περιπτώσεις εξασθένισης του οργανισμού από χρόνιες ασθένειες, αλλά και σε όλες τις περιπτώσεις ατονίας, αδυναμίας του πεπτικού συστήματος και έλλειψη όρεξης.
 
Η ρίζα είναι ανθελμινθικό, αντιφλεγμονώδες, αντισηπτικό, πικρό τονωτικό, χολαγωγό, εμμηναγωγό, αντιπυρετικό, ψυκτική ουσία και στομαχικό.
 
Έχει ακόμα αντιπυρετικές ιδιότητες εξ' αιτίας της γεντιοπιρίνης που μοιάζει με την κινίνη και ενδείκνυται όταν υπάρχει ανορεξία, νωθρότητα του πεπτικού συστήματος, δυσπεψία και τυμπανισμό.

Οι πικρές ουσίες
που περιέχει είναι σεκοϊριδοειδή, αμαρογεντίνη, αμαροσβερίνη, τρισακχαρίτης γεντιανόση, που είναι πικρές ουσίες ενώ το κίτρινο χρώμα της ρίζας οφείλεται στις ξανθόνες, γεντισίνη, ισογεντισίνη και γεντιίνη. Τέλος, αποτελείται από φυτοστερόλες, φαινολικά οξέα, πηκτίνη, ολιγοσακχαρίτες και το αλκαλοειδές γεντιανίνη.

Η ρίζα του φυτού έχει και εμπορική αξία, καθώς χρησιμοποιείται στη βιομηχανία ηδύποτων για την παρασκευή διαφόρων πικραντικών ποτών (μπίτερ) και λικέρ.

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού
.
http://www.ellinikabaharika.gr